ดาวพุธ การอธิบายและให้ความรู้เกี่ยวกับดาวพุธ

ดาวพุธ โลกจิ๋วที่เรียกว่าดาวพุธเป็นดาวเคราะห์ดวงแรกจากดวงอาทิตย์ของเรา ดาวศุกร์เป็นดวงที่ 2 โลกเป็นดวงที่ 3 และดาวอังคารดวงที่ 2 เป็นดวงที่ 4 การนับเลขปิดบังความจริงบางอย่าง ด้วยวงโคจรรอบดวงอาทิตย์ที่น้อยนิด ดาวพุธจึงไม่สามารถออกห่างจากโลกได้มาก เท่ากับดาวศุกร์และดาวอังคาร ดังนั้น เกือบตลอดเวลาดาวพุธอยู่ใกล้โลกมากกว่าดาวเคราะห์ดวงอื่นๆ แม้ว่าดาวพุธจะอยู่ในกลุ่มดาวเคราะห์ก็ตาม

นั่นไม่ใช่สิ่งที่แปลกประหลาดที่สุด เกี่ยวกับรูปแบบการเดินทางของดาวพุธ ในบรรดาดาวเคราะห์ทั้งหมดในระบบสุริยะนี้ ดาวพุธโคจรรอบดวงอาทิตย์ในอัตราที่เร็วที่สุด มันโคจรรอบดาวด้วยความเร็วเฉลี่ย 105,947 ไมล์ต่อชั่วโมงประมาณ 170,505 กิโลเมตรต่อชั่วโมง คนชื่อดาวเคราะห์ก็เป็นนักซิ่งตัวจริงเช่นกัน ในตำนานโรมันเมอร์คิวรี่เป็นเทพเจ้าแห่งการค้าที่เดินด้วยเท้าอย่างรวดเร็ว ซึ่งเป็นที่รู้จักจากรองเท้าแตะมีปีกของเขา

โลกใช้เวลามากกว่า 365 วันเล็กน้อยในการโคจรรอบดวงอาทิตย์ ดาวพุธทำสิ่งเดียวกันในเสี้ยวเวลา 1 ปี ของดาวพุธมีค่าเท่ากับ 87.97 วันของโลก การไปพักร้อนจะมีประสบการณ์ที่น่าสับสน ในดาวพุธเวลาหลายปีอาจผ่านไปเร็วแต่วันเวลานั้นยาวนาน ดาวเคราะห์จะหมุนรอบแกนของตัวเองเสร็จสิ้นทุกๆ 58.65 วันโลก หากคุณมีหัวเรื่องตัวเลข คุณอาจสังเกตเห็นบางสิ่งที่แปลกประหลาด เมื่อเราปัดเศษ 58.65 และ 87.97 เป็นจำนวนเต็มที่ใกล้เคียงที่สุด เราจะได้ 59 และ 88

คาดเดาอะไรหมายเลข 59 คือ 2 ใน 3 ของ 88 นี่คือเหตุผลที่ตัวเลขเหล่านี้มีความสำคัญ แกล้งทำเป็นว่าคุณเป็นนักบินอวกาศที่ตั้งแคมป์บนพื้นผิวดาวพุธ ขณะที่เราอยู่ที่นั่นสมมติว่าคุณได้ชมพระอาทิตย์ขึ้นในช่วงต้นของการเข้าพัก อย่าลืมเตรียมกล้องให้พร้อม ตามที่องค์การอวกาศยุโรปคุณต้องรอ 176 วันโลกก่อนที่ดวงอาทิตย์จะขึ้นอีกครั้ง หากเรากำหนดวันเป็นระยะเวลาที่ดวงอาทิตย์กลับสู่จุดหนึ่งบนท้องฟ้า หนึ่งวันบนดาวพุธจะยาวเท่ากับ 176 วันบนโลก

นั่นเทียบเท่าคร่าวๆกับ 2 ปีเต็มของเมอร์คิวเรียน นี่เป็นอีกสิ่งหนึ่งที่อาจทำให้บางคนคุ้นเคย เมื่อคุณมองดวงอาทิตย์จาก ดาวพุธ ดูเหมือนว่าจะหยุดอยู่กับที่ระหว่างการเดินทางข้ามท้องฟ้า จากนั้นจะเคลื่อนที่ถอยหลังเพื่อร่ายมนตร์ ก่อนที่จะเปลี่ยนเส้นทางไปยังขอบฟ้าฝั่งตรงข้าม อัตราการหมุนที่ช้าของดาวเคราะห์อธิบายได้ เราไม่ได้หมายความว่าดาวพุธผิดปกติในความหมายของคำวิลลี่ วองก้า ความเยื้องศูนย์กลางเป็นคำที่นักดาราศาสตร์

ซึ่งใช้เพื่ออธิบายรูปร่างของวงโคจรของดาวเคราะห์หรือดวงจันทร์ ไม่มีดาวเคราะห์ดวงใดโคจรรอบดาวฤกษ์ในวงกลมที่สมบูรณ์แบบ และขอบเขตที่วงโคจรที่กำหนดเบี่ยงเบนไป จากความเป็นวงกลมเรียกว่าความเยื้องศูนย์ ถ้าวงโคจรเป็นวงกลม 100 เปอร์เซ็นต์ เราจะบอกว่ามันมีความเยื้องศูนย์กลาง 0.0 ให้บันทึกแสดงว่าวงโคจรของโลก มีความเยื้องศูนย์เพียง 0.0167 มันเกือบจะเป็นวงกลมแต่ไม่ใช่ทั้งหมด

วงโคจรของดาวพุธดูแบนมากกว่า เมื่อเปรียบเทียบในบรรดาดาวเคราะห์ทั้งหมด ในระบบสุริยะที่เรารักดาวพุธมีวงโคจรที่ประหลาดที่สุด ช่องว่างระหว่างโลกนี้กับดวงอาทิตย์มีความยาวตั้งแต่ 28.5 ถึง 35.9 ล้านไมล์ ดังนั้น ความเร็วในการเดินทางของดาวพุธจึงเพิ่มขึ้นเมื่อเข้าใกล้ดาวฤกษ์มากขึ้น ดาวเคราะห์ดวงนี้จะมีปีสั้นลงมาก ซึ่งกินเวลาเพียง56.6 วันโลกต่อครั้ง หากมันสามารถรักษาความเร็วที่สูงนี้ไว้ตลอดวงโคจรของมัน

ด้วยปรากฏการณ์เรือนกระจกที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ ดาวศุกร์จึงร้อนกว่าดาวพุธ อุณหภูมิในช่วงหลังนั้นแปรปรวนอย่างมาก พวกเขาสามารถสูงถึง 800 องศาฟาเรนไฮต์ประมาณ 430 องศาเซลเซียสหรือต่ำถึง -290 องศาฟาเรนไฮต์ อย่างที่คุณคาดไว้ด้านใดด้านหนึ่งของโลกที่หันเข้าหาดวงอาทิตย์จะร้อนกว่ามาก และในวันที่อากาศร้อนเราทุกคนสามารถใช้น้ำแข็งได้ ในปี 2012 ยานอวกาศ Messenger ของ NASA สังเกตเห็นการทับถมของน้ำที่กลายเป็นน้ำแข็งบนดาวพุธ

น้ำแข็งถูกพบที่ด้านล่างของหลุมอุกกาบาตลึกรอบขั้วโลกเหนือ ซึ่งได้รับการปกป้องจากแสงแดดตลอดทั้งปี ในทางตรงกันข้าม อุณหภูมิที่ร้อนที่สุดของดาวพุธอาจเป็นต้นเหตุของน้ำแข็งบางส่วน ดวงอาทิตย์ของเราปล่อยโปรตอนและอิเล็กตรอนที่มีประจุอย่างต่อเนื่องในลำธารที่เรียกว่าลมสุริยะ โลกถูกปกป้องด้วยสนามแม่เหล็กอันทรงพลัง ซึ่งเบี่ยงเบนสิ่งเหล่านี้ออกไปมากมาย ดาวพุธมีสนามแม่เหล็กของตัวเองมาประมาณ 3.9 พันล้านปี

อย่างไรก็ตามมันอ่อนแอกว่าที่เราเคยชอบที่นี่บนโลกอย่างมาก หากแบบจำลองทางวิทยาศาสตร์ใหม่ถูกต้อง ความร้อนที่รุนแรงของด้านที่หันเข้าหาดวงอาทิตย์ของดาวเคราะห์ จะกระตุ้นปฏิกิริยาเคมีระหว่างอนุภาคลมสุริยะ และแร่ธาตุที่ฝังอยู่ในดิน เชื่อกันว่าสิ่งเหล่านี้สร้างโมเลกุลของน้ำที่เคลื่อนที่ได้ ซึ่งต่อมากลายเป็นน้ำแข็ง 10 เปอร์เซ็นต์ของ H2O ที่เยือกแข็งทั้งหมดบนดาวพุธอาจถูกสร้างขึ้นด้วยวิธีนี้

การหดตัวของดาวเคราะห์ ทั้งดาวศุกร์และดาวพุธไม่มีดวงจันทร์ที่เรียกมันเอง ตามความเป็นจริงแล้วดาวพุธมีเส้นผ่านศูนย์กลาง 3,030 ไมล์ประมาณ 4,878 กิโลเมตร ไม่ได้ใหญ่กว่าดวงจันทร์ดวงเดียวของโลกมากนัก ดาวพุธเป็นดาวเคราะห์ที่เล็กที่สุดในวงโคจรของดวงอาทิตย์ แต่หลักฐานบอกเราว่ามันเคยใหญ่กว่านี้ ดาวพุธเป็นสิ่งที่น่าสนใจเมื่อมองจากมุมมองทางภูมิประเทศ ชั้นบรรยากาศที่เบาบางให้การปกป้องจากดาวเคราะห์น้อยน้อยมาก

ดังนั้นหลุมอุกกาบาตจึงมีอยู่มากมาย ภาพถ่ายเดียวที่ถ่ายโดยยานสำรวจ Messenger ในปี 2008 แสดงหลุมอุกกาบาตที่สามารถระบุตัวตนได้ 763 แห่งภายในพื้นที่ของพื้นผิวดาวเคราะห์ที่มีความกว้างเพียง 172 ไมล์ประมาณ 276 กิโลเมตร หนึ่งในหลุมอุกกาบาตที่รู้จักกันดีคือ Carolis Basin พายุดีเปรสชันนี้มีความกว้าง 950 ไมล์ประมาณ 1,525 กิโลเมตรทำให้มีขนาดใหญ่กว่ารัฐเท็กซัส ใบหน้าของดาวเคราะห์ถูกทำเครื่องหมายด้วยรอยตำหนิ

สันผาที่เห็นครั้งแรกบนดาวพุธในปี 1970 สิ่งมี ชีวิตที่เล็กกว่าบางส่วนดูเหมือนจะมีอายุประมาณ 50 ล้านปี ทำให้พวกมันมีอายุน้อยในทางธรณีวิทยา สำหรับบริบทไดโนเสาร์ที่ไม่ใช่นกตัวสุดท้ายตายไปเมื่อ 65.5 ล้านปีก่อน ดาวพุธก่อตัวขึ้นเมื่อประมาณ 4.5 พันล้านปีก่อน ตั้งแต่นั้นมาแกนกลางที่เป็นโลหะของมันก็เย็นลงอย่างรวดเร็ว และเป็นผลให้ดาวเคราะห์ทั้งดวงกำลังหดตัวลง เส้นผ่านศูนย์กลางของดาวพุธอาจหดตัวได้มากถึง 8.6 ไมล์ประมาณ 14 กิโลเมตร

ตลอดหลายยุคหลายสมัย สิ่งนี้มีผลอย่างมากต่อพื้นผิวด้านนอกที่เป็นหินของดาวเคราะห์ รอยเลื่อนที่กล่าวถึงก่อนหน้านี้เกิดขึ้นเมื่อวัสดุเปลือกโลกแตกตัว และกดเข้าหากันบังคับให้ภูมิประเทศบางส่วนสูงขึ้น การเคลื่อนตัวของเปลือกโลก ในรูปแบบที่แปลกประหลาดของมันเอง เช่นเดียวกับโลกของเราอาจประสบกับแผ่นดินไหวในระดับพื้นผิว Mercuryquakes จะเป็นหัวข้อที่ควรค่าแก่การสืบสวนอย่างแน่นอน ในขณะที่เราวางแผนภารกิจสำรวจในอนาคตให้กับเพื่อนบ้านตัวน้อยที่อยากรู้อยากเห็นของเรา

บทความที่น่าสนใจ : การบิน สายการบินในประเทศทั้งหมดใช้ระบบอาวุโสเพื่อกำหนดตำแหน่ง